Wroclawsko-Sochaczewski zespol HWSC

HWSC – sochaczewsko – wrocławski zespół rockowy zagrał niedawno przed legendarnym TSA, podczas charytatywnego koncertu dla powodzian, 9 lipca w naszym mieście. Zostawił daleko w tyle dwójkę wcześniejszych rozgrzewaczy. Nic dziwnego zatem, że na łamach Expressu wracamy po raz kolejny do tej nietuzinkowej formacji.
Mówią o sobie, że są zespołem rock’n’rollowym. W ich przypadku formuła ta jest jednak bardzo pojemna i skrząca się różnymi odcieniami. Właśnie to stanowi o rozpoznawalnym od pierwszych dźwięków, jedynym w swoim rodzaju stylu grupy. Gitarzysta o image i sposobie gry wywiedzionych od Andrzeja Nowaka i Zakka Wylde, wokalistka która na scenie raz jest Edyty Geppert, a raz Korą z Maanamu czy Małgorzatą Ostrowską z Lombardu. Do tego sekcja rytmiczna: gustujący w ciężkim metalu perkusista i basista o jazzowym zacięciu. Wszystko to decyduje o niepodrabialnym stylu HWSC.
Historia grupy zaczęła się w styczniu 2009 roku od gitarzysty Kuby „Gołębia" Gołębiowskiego: – Na gitarze gram właściwie od zawsze - mówi Gołąb. – Zanim trafiłem do Wrocławia, w Sochaczewie, zmontowałem 3 lub 4 grupy.
Przełomowym momentem w jego życiu był koncert TSA, na który zabrał go ojciec: – Miałem 12 lat i to było jak strzał w głowę. Aż przysiadłem gdy przyłoili. Siedziałem tak do końca koncertu, oczu nie mogąc oderwać.
Do dziś Andrzej Nowak jest jego mistrzem. Podobnie jak Zakk Wylde. Równie wielkim wydarzeniem był dla niego koncert BB Kinga w Pradze. – Dopiero wtedy dotarło do mnie w pełni, jak ważne w muzyce są emocje. Czegokolwiek bym nie tkną, cokolwiek nie zrobił, wszystko to wraca w końcu do bluesa – opowiada.
Gołąb nie ukrywa, że idąc na studia, wybrał Wrocław, gdyż jak słyszał, tam właśnie znajdzie największa liczba utalentowanych muzyków. Na dzień dobry dał ogłoszenie. Zgłaszali się różni ludzie, jednak cały czas nie byli tymi, których poszukiwał. Przełom nastąpił, gdy podjął naukę w prywatnej szkole muzycznej Rock’n’Heavy we Wrocławiu. Nauczyciel stwierdził, że umiejętnościom i oczekiwaniom gitarzysty jest w stanie sprostać tylko inny uczeń tej szkoły - perkusista Jakub „Jasza" Matusiak.
Jasza, pochodzi z Jeleniej Góry. Przez 5 lat dojeżdżał na lekcje w szkole muzycznej – dwie godziny w jedną stronę. Wielki miłośnik ogólnie pojętego metalu, lekcje pobierał u muzyka jazzowego. Grał też na perkusji muzykę klasyczną. Nic dziwnego, że jest perkusistą więcej niż wszechstronnym.
Panowie zaczęli grać w sali prób wspomnianej szkoły. Aby mieć do niej dostęp, pracowali jako ludzie od wszystkiego: odkurzali, rozstawiali sprzęt itd. Wciąż było ich jednak tylko dwóch. Na wokalistkę Aleksandrę Pawlik, trafili dzięki zbiegowi okoliczności. Kiedy Kuba miał jakieś 13 lat poznał przez GG dziewczynę z Wrocławia. To właśnie Karolina przesłała mu nagrania Oli: – Szczęka mi opadła. To było jak nagranie profesjonalnego, zawodowego artysty – wspomina. Szybko porzucił plany, aby HWSC był męskim rockowym zespołem i Aleks dokooptowała do składu.
Aleksandra Pawlik od dziecka uczęszczała na zajęcia wokalne. Specjalizowała się jednak głownie w poezji śpiewanej: – Uwielbiałam Edytę Geppert, Kasię Groniec, Edith Piaf – mówi. – W liceum zaczęłam słuchać punka, Alice Coopera i pomyślałam o realizowaniu się w nieco ostrzejszej muzyce. Wiele osób pyta, jak ja, dziewczyna wyrosła z poezji śpiewanej odnajduję się w takiej muzyce. Po prostu w rock’n’rollu jest tak samo wielkie emocje. W obydwu przypadkach śpiew opiera się na takiej samej pasji – mówi.
Pozostała jeszcze kwestia basisty. Gołąb wspomina, że Mateusza Biegaja poznał na imprezie w Jaworkach. Była 5 rano, a przyszły basista grupy siedział w pokoju ubrany w szkocki kilt i słuchał death metalu. Wielkie było zdziwienie Gołębia, gdy 2 lata później Aleks przyprowadziła ze sobą Biegaja, oznajmiając, że to właśnie będzie basista HWSC. Basista uczy się w szkole jazzowej. Słucha naprawdę różnej muzyki, od jazzu, poprzez Ewę Demarczyk, aż do death metalu.
Znaczenia nazwy zespół nie zdradza. Jednak przez pewne skojarzenia muzycy mieli niejednokrotnie zabawne spotkania z policją: – Wracamy sobie na przykład nocą z próby i jesteśmy rutynowo legitymowani – opowiada Gołąb. – Nawiązuje się rozmowa. Mówimy że gramy w zespole, taką to a taką muzykę. Pada pytanie o nazwę grupy. Mówię: HW... i nagle policjant czerwienieje. – Co?! – pyta podniesionym głosem. Ja kończę: S.C. i wtedy funkcjonariusz z ulgą wypuszcza powietrze.
Skład grupy ustabilizował się w lutym tego roku. HWSC nie schodzą z obranej na początku drogi - łączą wszystko co w rocku najlepsze, tworząc bezkompromisową, żywą muzykę, a ich koncerty mają niezwykłą oprawę. Jak na razie zdobywają uznanie, gdzie tylko się pojawią. Dodatkowym atutem zespołu jest warstwa tekstowa, ponieważ HWSC nie uznaje odrealnionego przekazu. Ich liryka nawiązuje do prawdziwego życia prawdziwych ludzi.
Obecnie grupa tworzy materiał na swój debiutancki album.
Wojciech Czubatka

Zrodlo: [link widoczny dla zalogowanych]

Post został pochwalony 0 razy